အပေါင်ထားသည့် အိမ်မြေကို ဝယ်မည်ဆိုလျှင်
တစ်နေ့က စာရေးသူ၏ ရုံး ခန်းသို့ မိတ်ဆွေတစ်ဦး ရောက်လာ ပါသည်။
“အပေါင်ခံထားတဲ့ မြေနဲ့ အိမ်ကိုဝယ်ရင် ဘာပြဿနာ အ ခက်အခဲရှိနိုင်ပါသလဲ”ဟု ဆွေး နွေးပါသည်။
“သူငယ်ချင်းက အပေါင် ခံထားတဲ့ အိမ်ကို ဝယ်ဖို့ စိတ်ကူး ထားလို့လား”
“အိမ်စျေးက သင့်တယ် ထင်တာနဲ့ ဝယ်မလားလို့ သူငယ် ချင်းကို လာတိုင်ပင်တာ”
“ပစ္စည်းပေါင်တယ်ဆိုတာ နှစ်မျိုးရှိတယ်၊ အခုလက်ရှိ အခြေအနေက ဘယ်လိုအခြေအ နေလဲ၊ အပြင်ပုဂ္ဂိုလ်ထံ ပေါင်တာလား၊ ဘဏ် မှာပေါင်တာလား”
“ဒါတော့ သေချာမသိ သေးဘူး၊ အပြင်က လူတစ်ယောက်ထံ ပေါင်တာထင်တာပဲ၊ ငွေချေတာနဲ့ ပေါင်ထားတဲ့ ဂရန် စာချုပ်ကို ရွေး ပြီးပေး မယ် ပြော တာပဲ”
“ပစ္စည်းနဲ့ ဆိုင်တဲ့ အပေါင် ခံတာမျိုးမှာ ပစ္စည်းကို လက် ရောက်မယူဘဲ သက်ဆိုင်ရာ စာ ရွက်စာတမ်းတွေကို အပေါင် ပစ္စည်းအဖြစ် လက်ခံရယူပြီး အပေါင်ခံတာရှိတယ်။ နောက်တစ် မျိုးက သက်ဆိုင်ရာ စာရွက်စာ တမ်းအပြင် ပစ္စည်းလက်ရောက် ပေါင်နှံခြင်းဆိုတဲ့ ပစ္စည်းကို လက် ရောက်ရယူအပေါင်ခံတာမျိုးလည်း ရှိတယ်”
“ရောင်းမယ့်သူပြော စကားအရတော့ မြေဂရန် စာချုပ် ကိုပဲ အပေါင်ပေးထားတယ်ထင် တယ်”
“ဒါဆိုရင် ရောင်းမယ်ဆို တဲ့၊ မြေနဲ့ အိမ်မှာ ဘယ်သူတွေနေ သလဲ၊ ပိုင်ရှင်တွေ ကိုယ်တိုင်နေ ထိုင်ကြတာလား”
“ပိုင်ရှင်ကိုယ်တိုင်တော့ မ နေဘူးထင်တယ်၊ အခုရောင်းမယ် ဆိုတဲ့ သူနဲ့ ဆွေမျိုးတစ်ဦးဦးနေ တယ်ထင်တယ်”
“ရောင်းမယ်ဆိုတဲ့ အ ဆောက်အအုံမှာ ဘယ်သူနေသလဲ ဆိုတာတော့ စုံစမ်းရလိမ့်မယ်၊ ဒါက အလွန်အရေးကြီးတယ်”
“ပိုင်ရှင်က သူတာဝန်ယူ တယ်လို့ ပြောတာပဲ”
“ဒါကတော့ မှန်တယ်လေ၊ အရောင်းအဝယ် ကတိစာချုပ်ထဲ မှာလည်း ရောင်းသူက အခန်း လွတ်အဖြစ် အပ်ဖို့တာဝန်ယူ ကြောင်း ထည့်ချုပ်ကြတယ်။ အ ဆောက်အအုံ မအပ်သေးလို့ ရောင်းဖို့ ငွေချန်ထားတာလည်း ရှိတတ်ကြပါတယ်။ ချက်ချင်းဆင်း မပေးလို့ တရားစွဲနှင်ရတာတွေ လည်း ရှိတတ်တယ်”
“ဘဏ်မှာ ပေါင်ထားတာ တွေလည်းရှိတယ်လို့ ကြားဖူးတယ်”
“ဟုတ်တယ်၊ အချို့က လည်း အတိုးနှုန်း သက်သာလို့ ဘဏ်တွေမှာ ပေါင်တာလည်း ရှိတယ်”
“ဘဏ်တွေမှာလည်း ပစ္စည်းလက်ရောက် အပ်နှံပေါင် တာတွေရှိသလား”
“ရှိပါတယ်။ တစ်ခုရှိတာ က နိုင်ငံတော် ဘဏ်တွေမှာ ပေါင် ရင်တော့ နိုင်ငံတော်က ခေတ္တသိမ်း ယူထားတဲ့သဘော သက်ရောက် တယ်၊ ပစ္စည်းအပေါင်ခံရာမှာ လည်း ကာလသတ်မှတ်ပြီး အပေါင်ခံလေ့ရှိတယ်”
“အချိန်ကာလ သတ်မှတ် ပြီး အပေါင်ခံမယ်ဆိုရင် ပစ္စည်း အပေါင်ခံသူက အပေါင်ခံပစ္စည်း ကို သုံးစွဲပိုင်ခွင့်ရှိသွားသလား”
“အပေါင်ပစ္စည်းကို မပျက်စီး၊ မယိုယွင်းအောင်တော့ ထိန်းသိမ်းဖို့တာဝန်ရှိတယ်။ အချို့ကလည်း အပေါင်ခံတဲ့ တိုက်ခန်း၊ အ ဆောက် အအုံတွေကို အခန်းလွတ် အတိုင်း သော့ပိတ်လက်ခံထားတာ ရှိတယ်။ အချို့ကလည်း အိမ်ငှား ထားတာ၊ ဆွေမျိုး တစ်ဦးဦးကို အခမဲ့ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ ထားတာတွေရှိ တယ်”
“အပေါင်ရွေးတဲ့ နှစ်စေ့ရင် အဆောက်အအုံမှာနေတဲ့သူတွေကို အပေါင်ခံသူကပဲ တာဝန်ယူရှင်း ပေးရမှာပေါ့”
“မှန်ပါတယ်။ အဆောက်အအုံမှာ နေသူတွေကို ဖယ်ရှားပေးပြီး၊ ပေါင်နှံစဉ်က ပစ္စည်းအခြေအ နေအတိုင်း ပြန်လည်အပ်နှံရ မှာ ဖြစ် တယ်။ အခန်း၊ အဆောက်အအုံ ကို သော့ပိတ်ထားလို့ သဘာဝ အားဖြင့် ယိုယွင်းပျက်စီးမယ်၊ သဘာဝဘေးဒဏ်တစ်ခုခုကြောင့် ယိုယွင်းပျက်စီးမယ်ဆိုရင်တော့ အ ပေါင်ခံသူအပေါ်မှာ တာဝန်ရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အိမ်ငှား တင်ထားလို့ဖြစ်စေ၊ ခွင့်ပြုချက် နဲ့ ထားလို့ဖြစ်စေ၊ အဆောက်အအုံ၊ တိုက်ခန်း ပျက်စီးမှုရှိခဲ့ရင်တော့ အပေါင်ခံသူက တာဝန်ယူဖြေရှင်း ပေးရမှာ ဖြစ်တယ်။ လိုအပ် ရင် နစ် နာကြေးပေးရမှာဖြစ်တယ်”
“ဒါဆိုရင်တော့ အတော် စဉ်းစားရမယ့် ကိစ္စပဲ”
“ဟုတ်တယ်၊ အိမ်ငှားထား လို့ နှင်ပေးရတဲ့ စီရင်ထုံးတစ်ခုရှိ တယ်”
စာရေးသူက မိတ်ဆွေ အားစာအုပ်ဘီဒိုထဲမှ စီရင်ထုံးစာ အုပ်ကို ထုတ်ပြီးဖတ်ပြလိုက်မိပါ သည်။
ဦးသန်းအောင်နှင့် မန်နေ ဂျာ (မြန်မာ့စီးပွားရေးဘဏ်ခွဲ ၅) ပါ ၂ ဦး၊ ၁၉၉၁ ခုနှစ်မြန်မာနိုင်ငံ တရားစီရင်ထုံး၊ စာမျက်နှာ ၁၈၇ အမှုမှာ ရန်ကုန်မြို့၊ လမ်းမတော် မြို့နယ်၊ ယခင်စိန်မောင် ကုမ္ပဏီ ပိုင်၊ သိုလှောင်ရုံ အဆောက်အအုံ ကို ယခင်ပြည်သူ့ဘဏ်အမှတ် ၁၂ သို့ ပေါင်နှံထားစဉ် ဘဏ်မန်နေ ဂျာက ၂၁.၇-၆၄ နေ့စွဲပါ ငှားရမ်း သည့် သဘောတူစာချုပ်အရ စဘော်ငွေ တစ်ထောင်ကျပ် တစ် လလျှင် ငှားရမ်းခငွေ တစ်ရာကျပ် နှုန်းဖြင့်၊ ဦးသန်းအောင်အား အ ငှားချထားခဲ့သည်။ ပြည်သူ့ဘဏ် အမှတ် ၁၂ ကို မြန်မာ့စီးပွားရေး ဘဏ်ခွဲ ၅ က ဆက်ခံပြီး စိန်မောင် ကုမ္ပဏီအား ဒေါ်စိန်စိန်က ဆက် ခံသည်။
၁၉၈၅ ခုနှစ်တွင် အပေါင် ငွေများ အပြေအကြေပေးဆပ်ပြီး နောက် အထက်ပါ သိုလှောင်ရုံကို ပေါင်နှံသူ ဒေါ်စိန်စိန်သို့ ပြန်လည် အပ်နှံရန်အတွက် မြန်မာ့စီးပွား ရေး ဘဏ်ခွဲ ၅ မှ ဦးသန်းအောင် အပေါ် ၁၉၅၅ ခုနှစ် အစိုးရအိမ် ဥပစာ (နှင်ထုတ်ခြင်း) အက် ဥပ ဒေအရ၊ ဖယ်ရှားပေးရန် ဆောင် ရွက်ခဲ့သည်။ ဦးသန်းအောင်က အစိုးရ အိမ်ဥပစာမဟုတ်၍ အစိုးရ အိမ်ဥပစာနှင်ထုတ်ရေး ဥပဒေ သည် မိမိနှင့် မသက်ဆိုင်ကြောင်း မြွက်ဟကြေညာပေးရန်နှင့် ယင်း ဥပဒေအရ ဆက်လက်ဆောင်ရွက် ခြင်းကို မပြုလုပ်ရန် အမြဲတမ်း တားမြစ်ဝရမ်းထုတ်ဆင့်ပေးရန် မြန်မာ့စီးပွားရေး ဘဏ် ၅ နှင့် ဒေါ်စိန်စိန်အပေါ် ရန်ကုန်တိုင်း တရားရုံး၌ တရားစွဲဆို ခဲ့သည်။ တိုင်းတရားရုံးတော်က ဦးသန်း အောင်၏ အမှုကို ပလပ်ခဲ့သဖြင့် ဦးသန်းအောင်မှ တရားရုံးချုပ်သို့ အယူခံဝင်လာသော အမှုဖြစ် သည်။
တရားရုံးချုပ်က သုံးသပ် ဆုံးဖြတ်သည်မှာ ၁၉၅၇ ခုနှစ် အ စိုးရအိမ် ဥပစာနှင်ထုတ်ခြင်း (ပြင် ဆင်ချက်) ဥပဒေ ပုဒ်မ ၂ (ခ) တွင် အစိုးရ အိမ်ဥပစာဆိုသည် မှာ “အခြားတည်ဆဲတရားဥပဒေ အရ နိုင်ငံတော်အစိုးရက ဖွဲ့စည်း တည်ထောင်သည့် အဖွဲ့က (သို့ တည်းမဟုတ်) ကော်ပိုရေးရှင်းက ဖြစ်စေ၊ ပိုင်ဆိုင်သော (သို့တည်း မဟုတ်) ငှားရမ်းထားသော (သို့ တည်းမဟုတ်) ခေတ္တသိမ်းယူ ထား သော အိမ်ဥပစာကို ဆိုလိုသည်” ဟု ပြဋ္ဌာန်းထားသည်။
သို့ဖြစ်၍ ဘဏ်၌အပေါင် ခံထားသော ပစ္စည်းသည် အစိုးရ အိမ်ဥပစာဖြစ်သည်ဟုဆိုရမည်။ ပေါင်နှံသူ ဒေါ်စိန်စိန်က ဘဏ် ကြွေးငွေ ကို ပေးဆပ်ပြီးသော်လည်း အချင်းဖြစ် ဥပစာမှာ ဒေါ်စိန်စိန် ၏ လက်ဝယ်မရောက်ရှိသေး၍ အပေါင်ခံသူ ဘဏ်အနေဖြင့် ပေါင်နှံသူ လက်ဝယ်သို့ အချင်း ဖြစ်ပစ္စည်းကို လက်ရောက်ပေး အပ်ရန် တာဝန်ရှိသည်။ ထို ကြောင့်ဘဏ်အနေဖြင့် ယင်းသို့ တာဝန်ရှိသည့် အားလျော်စွာ အိမ် ငှားချထားသူကို အစိုးရအိမ် ဥပစာနှင်ထုတ်ခြင်း ဥပဒေအရ ဆောင်ရွက်ခြင်းသည် မှားယွင်းမှု မရှိသဖြင့် ဦးသိန်းအောင်၏ အယူ ခံလွှာကို ပလပ်ခဲ့သည်။ “ဒါကြောင့် အပေါင်ထားတဲ့ အိမ်၊ မြေကို ဝယ်မယ်ဆိုရင် ရောင်းမယ့် အိမ်၊ မြေမှာ ပိုင်ရှင်ကိုယ်တိုင်နေမနေ၊ အခြားသူများ အား ငှားထားခြင်းရှိ မရှိ။ မည်သို့ သက်ဆိုင်သူက နေထိုင်သည်ဆို တာကို သေချာစုံစမ်းပြီးမှ ဝယ် သင့်တယ် သူငယ်ချင်း”ဟု ရှင်းပြ ပေးလိုက်ပါသည်။
ထီယု (ဥပဒေအတိုင်ပင်ခံ)
Credit to: ဈေးကွက်ဂျာနယ်
